Een veer die blijft drijven (oftewel onze drijfveer)

20 mrt 2020



‘So when your hopes on fire. But you know your desire. Don’t hold a glass over the flame

Don’t let your hart grow cold’.

Een pakkende tekst uit het nummer Hopeless Wanderer van Mumford & Sons.
Een aantal jaren geleden, toen ik in een dip zat kwam deze tekst naar voren. Vooral het zinnetje: ‘Don’t hold a glass over the flame’ raakte mij diep in mijn hart. Deze woorden vatte voor mij samen wat ik de afgelopen jaren aan het doen was. Ik was het glas over mijn vlam aan het houden en doofde daarmee mijn vuur uit. Mijn passie, talenten en plezier werden langzaam gedoofd door de drukte van het leven, een baan waar ik geen uitdaging meer in zag en vermoeidheid die de overhand nam.
Ik wist dat er wat moest veranderen om mijn vlammetje weer te laten branden. Maar verandering vergt moed en de moed kon ik op dat moment niet opbrengen. Verandering werd op de lange baan geschoven en ging ik door zoals ik altijd gedaan had.

De moed voor verandering kwam toen ik stuitte op een youtube filmpje van mindset-coach Michael Pilarczyk. Ik kende deze man niet, maar bleef toch hangen bij dit filmpje. Hij stond daar op een podium en stelde aan zijn publiek de volgende vraag: ‘Wat wil je echt in je leven?’ .

Oei. Het lukte mij niet om deze vraag zomaar te beantwoorden. Daar moest ik even op broeden. Ook had hij het over het vinden van je passie. Wat mijn echte passie is? Ik had eerlijk gezegd geen idee. Als iemand mij vroeg: ‘Heb je ook hobby’s?’ beantwoorde ik de vraag vaak met: ‘Ja, ik doe aan hardlopen’. Eerlijk gezegd doe ik helemaal niet aan hardlopen. Zo nu en dan maak ik er wel eens tijd voor vrij maar niet omdat ik er plezier uithaal. Het is meer een moetje om fit te blijven (wat mij niet heel goed af gaat). Echt hobby’s hebben of ergens passie voor voelen? Dat voelde ik vroeger voor schrijven en fotografie. Maar dat was al lang geleden. Mijn vlammetje voor mijn passie was ongemerkt gedoofd.

Het antwoord op de vraag. ‘Wat wil je nu echt?’ kwam toen corona zijn intrek nam in Nederland. Ongewild zat ik net als vele anderen thuis. Met zeeën van tijd. Ik genoot van het kleine stukje vrijheid en rust dat ik terug gekregen had. Ik had de vrijheid gekregen in het besteden van tijd. De rust om weer te genieten van de kleine dingen en om mijn passie weer op te pakken. Ik begon weer met het schrijven van verhalen zoals ik dat jaren geleden gedaan had. Dit gaf mij een gevoel van echt plezier en voldoening.

De vraag van Michael kreeg ik niet uit mijn hoofd. Wil ik na de lockdown al mijn energie blijven stoppen in de ratrace van het leven of willen wij vrijheid? Vrijheid in het besteden van tijd. Tijd om weer het vuur voor mijn passie te laten branden? Het schrijven en fotograferen weer oppakken? En zou het misschien zelfs mogelijk zijn om passie en werk te combineren?
Het antwoord op de vraag van Michael bleek toch niet zo ingewikkeld te zijn.

Om het vlammetje weer te laten branden moeten wij veranderen, resetten. De moed en noodzaak (blog 2) hebben wij inmiddels gevonden. De verhuizing helpt bij het resetten van ons leven, maar er is nog veel meer nodig om de vrijheid, rust en de tijd te kunnen bereiken waar wij naar op zoek zijn.
Het vergt moed en doorzettingsvermogen. Iets waar wij nu op getest gaan worden. Eerlijk is eerlijk, ook bij ons zakt de moed soms in de schoenen, maar wanneer je echt iets wilt dan moet je ervoor gaan. Een simpele vraag kan je leven veranderen. Dus neem even een seconde en stel jezelf de vraag: ‘Wat wil ik nu echt?’. Wellicht zal het antwoord je verrassen.